بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار (EFT) بر بهبودکیفیت تعاملات بین فردی و رضایت زناشویی زنان آسیب دیده از خشونت خانگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار (EFT) بر بهبودکیفیت تعاملات بین فردی و رضایت زناشویی زنانآسیب دیده از خشونت خانگی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه یمورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه زنان آسیب دیده از خشونت خانگی استان ایلام در سال ۱۴۰۳ بود که به روش نمونه گیری دردسترس ۳۰ نفر از آنها، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش به مدتیکماه، برنامه زوج درمانی هیجان مدار را در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت گروهی دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرارگرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از مقیاس رضایت زناشویی انریچ (اولسون، ۱۹۸۹) و پرسشنامه تعاملات بین فردی در دو مرحله پیشآزمون و پس آزمون استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. بافته هانشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای رضایت زناشویی و کیفیت تعاملات بین فردی،تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های حاصل از پژوهش می توان اظهار کرد که زوج درمانی هیجان مدار باعث افزایش رضایتزناشویی و بهبودکیفیت تعاملات بین فردی زنان آسیب دیده از خشونت خانگی شده است. بنابراین، زوج درمانی هیجان مدار می تواند به-عنوان شیوه مناسبی در جهت بهبود تعارضات و تعاملات زوجین در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان مدار ، رضایت زناشویی ، روابط فرازناشویی ، خشونت خانگی