اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر کاهش علائم وسواس فکری عملی (OCD)، و کیفیت روابط زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرج

مشخصه اصلی اختلال وسوا س جبری، وجود افکار ناخواسته، مزاحم و اضطراب زا و یا رفتارهای تکراری است که موجب پریشانی واختلال واضح در عملکرد فرد و روابط اجتماعی فرد میشوند. وسواس یا اجبارهای مکرر در عملکرد فردی، شغلی، فعالیت هایاجتماعی معمول، یا روابط میانفردی تداخل ایجاد میکنند. این پژوهش با هدف اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) برکاهش علایم وسواس فکری- عملی (OCD)، و کیفیت روابط زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرج، انجامشد. در پژوهش حاضر از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. از جامعه زنان که به مراکزمشاوره شهر کرج در سال ۱۴۰۲ مراجعه کرده بودند ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و با استفاده ازروش تصادفی به دو کنترل و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش (۱۵ نفر)، گروه شاهد (۱۵ نفر)، سپس طرح مداخله ای طی ۸جلسه ی هفتگی، برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه شاهد در طی این دوره زمانی درمان خاصی را دریافت نکرد. جهت اطمینان ازتشخیص درست بر اساس (DSM-۵) با استفاده از چک لیست ساختاریافته، تشخیص (OCD) قطعی شد. برای سنجش شدتعلایم وسواس، پرسشنامه استاندارد شدت نشانه های وسواس Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale یا (Y-BOCS)،در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل شد. پرسشنامه سازگاری زناشویی (RDAS)، نیز در سه مرحله پیش آزمون،پس آزمون و پیگیری تکمیل شد. و در نهایت با استفاده از آزمون کواریانس به تحلیل یافته ها پرداخته شد. نتایج (آزمون اثرپیلایی)یا (pillai's trace= ۰.۸۳, F(۲.۳۵)=۸۸.۶۷, P<۰.۰۱) نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در ترکیب خطی متغیرهایوسواس فکری - عملی و کیفیت روابط زناشویی اختلاف معنی داری وجود دارد، یعنی ت اثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی در ترکیب خطیمتغیرهای وسواس فکری - عملی و کیفیت روابط زناشویی معنی دار است.

کلیدواژه ها:

رفتاردرمانی دیالکتیکی ، وسواس فکری عملی ، کیفیت روابط زناشویی