اثربخشی درمان فرندز بر شادکامی و انعطاف پذیری کودکان ۱۰ - ۱۲ ساله پسر

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فرندز بر شادکامی و انعطاف پذیری کودکان ۱۰ - ۱۲ ساله پسر بود. این پژوهش از لحاظ اجرا، جزءتحقیقات آزمایشی از نوع روش تحقیق نیمهتجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه به شمار میرفت. کلیه کودکان پسر ۱۰ تا ۱۲ ساله دبستانپسرانه البرز در منطقه ۲ تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ جامعه آماری این مطالعه را تشکیل میدادند. تعداد ۳۰ نفر از این کودکان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. روی گروه آزمایش پروتکل درمانی فرندز برای زندگی (بارت و همکاران، ۲۰۰۶) طی ۱۰ جلسه اجرا شد، درحالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. آزمودنی ها در هر دو گروه در ابتدای پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی مارتین و روبین (۱۹۹۵) را پاسخ دادند و پس از پایان مداخله مجددا هر دو پرسشنامه ها را تکمیل کردند. برای بررسی فرضیات پژوهش از تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که درمان فرندز بر شادکامی و انعطاف پذیری کودکان ۱۰ تا ۱۲ ساله پسر تاثیر میگذارد. به عبارت دیگر؛ درمان فرندز منجر به افزایش شادکامی وانعطاف پذیری کودکان ۱۰ تا ۱۲ ساله پسر میشود. بر همین اساس؛ برنامه ریزی برای اجرای کارگاه ها و درمان های مبتنی بر الگوی فرندز برای کودکان مفیدبه نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

درمان فرندز ، شادکامی ، انعطاف پذیری ، کودکان پسر