بررسی آمادگی بیمارستانی در زمان بحران

هدف از این پژوهش ارزیابی یک بیمارستان در مواجهه با بحران و بررسی میزان آگاهی کارکنان و نحوه ارتباطات و اطلاع رسانی از اقدامات صورتگرفته است.این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است و به روش پیمایشی انجام شد .بیشترین میزان آسیب پذیری ساختاری و غیرساختاری مربوط به واحدهای CSSD ، تاسیسات و لاندری و کمترین آن مربوط به واحدهای اداری بوده، همچنین بالاترین میزان آسیب پذیری مدیریتی و سازمانی در بخشهای مراقبت های ویژه و کمترین آن در بخش های پاراکلینیک بوده است.بررسی های انجام شده نشان داد با تدوین برنامه پیشگیری از حوادث، نگهداری و تعمیرات مطلوب، استفاده از ابزار مناسب و ایمن، رعایت نظام ۵S و ایجادهمکاری و یکپارچگی بین اعضا میتوان بطور وسیعی از وقوع حوادث داخلی جلوگیری کرد و در زمان بروز بحران های خارجی و بعضا داخلی، جهت حفظایمنی و سلامت بیماران، کارکنان و کلیه مراجعین خدمات مطلوبی را ارائه داد.

کلیدواژه ها:

بیمارستان ، بهداشت ، بحران ، ایمنی ، ارتباطات