بررسی رابطه بین اضطراب کرونا با بهزیستی فاعلی در بین کارکنان مرکز بهداشت شهرستان قیروکارزین

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اضطراب کرونا با بهزیستی فاعلی در بین کارکنان مرکز بهداشت شهرستان قیروکارزین بود.روشکار: پژوهش حاضر توصیفی و مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان مرکز بهداشت شهرستان قیروکارزین بود. جهتگردآوری اطلاعات از پرسشنامه های بهزیستی فاعلی و اضطراب کرونا استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که اکثریت (۶۸.۲ درصد) واحدهای پژوهش زن بودنند. و میانگین سنی آنان ۳۲.۲۷ بود؛ میانگین و انحراف معیار بهترتیب برای بهزیستی فاعلی و اضطراب کرونا برابر با ۶۲ / ۱۶ ± ۶۷ / ۱۴۱ ، و ۲۲ / ۸ ± ۲۵ / ۲۸ محاسبه شد ؛که نشان دهنده عدم ابتلا به اضطراب کرونا است. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشانداد که بین اضطراب کرونا و بهزیستی فاعلی با ضریب همبستگی ۳۴۷ / ۰ -، در سطح ۹۹ / ۰ رابطه منفی و معناداری وجود دارد. شدت همبستگی بر اساس مقدار ضریب همبستگی چندگانه برابر با ۱۴ / ۰ بود و مجذور R تعدیل شده برابر ۱۲ / ۰ ، که نشان میدهد ۱۲ درصد از تغییرات متغیر بهزیستی فاعلی، میتواند توسط اضطراب کرونا تبیین شود.نتیجه: اضطراب ناشی از کرونا دارای همبستگی منفی و نقش موثری در بهزیستی فاعلی می باشد.

کلیدواژه ها:

تعارض کار-خانواده ، اضطراب کرونا ، بهزیستی فاعلی