تحلیل ریسک پروژه های عمرانی در بافت فرسوده (منطقه مورد مطالعه: محلات آبکوه و مجد در مشهد)

نوسازی شهری شامل یک سری فرآیند متنوع می شود، از جمله تعمیر و نگهداری، بازسازی و تعمیر، تغییر کاربری اراضی و بازسازی فضاهای عمومی. در این رویکرد، سازه های سالم در بافت فرسوده به کار گرفته می شوند و سازه های فرسوده و خراب حذف می شوند. نوسازی شهری ممکن است فرصت های شغلی ایجاد یا حذف نماید و به بهبود یا عدم بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی در مناطق فرسوده شهر کمک کند. علاوه بر این، ارزش املاک و مستغلات در این مناطق افزایش می یابد و سرمایه گذاران را جلب به این مناطق می کند. به طور کلی، نوسازی شهری یک روش موثر برای بهبود شرایط زندگی شهروندان، تحول شهری و توسعه اقتصادی است. با این حال، نوسازی شهری همراه با ریسک های قابل توجهی است. بنابراین، این مطالعه به بررسی و اولویت بندی ریسک پروژه های عمرانی در مناطق فرسوده با استفاده از روش تحلیل خاکستری در محلات آبکوه و مجد در شهر مشهد می پردازد. براساس ارزیابی ریسک در دو منطقه محله آبکوه و محله مجد در ارتباط با نوسازی شهری، نتایج نشان می دهد که هر دو منطقه در برخی جنبه ها ریسک هایی دارند که نیازمند توجه و مدیریت مناسب هستند. محله مجد در جنبه های اقتصادی و مقررات و حقوقی ریسک بیشتری دارد، در حالیکه محله آبکوه در جنبه های فنی و مهندسی ریسک بیشتری دارد. برای نوسازی شهری در هر دو منطقه، برنامه ها و اقداماتی باید انجام شود که به بهبود این ریسک ها و بهبود عمومی منطقه کمک کنند. امتیازات ریسک ها نشان می دهد که در جنبه های اقتصادی و مقررات و حقوقی، شهر به خوبی عمل نکرده است و ریسک های نوسازی شهری در این زمینه ها بیشتر است. در عین حال، در جنبه های اجتماعی، فنی و مهندسی و محیط زیست، ریسک های نوسازی کمتری دارد و شهر بهبود قابل توجهی در این زمینه ها داشته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، بافت فرسوده ، منطقه آبکوه و مجد ، تحلیل خاکستری