بررسی رابطه ناگویی هیجانی و افسردگی با خودکشی با میانجی گری نیازهای بین فردی در بین دانش آموزان

هدف:هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ناگویی هیجانی و افسردگی با خودکشی با میانجی گری نیازهای بین فردی در بین دانش آموزان بود. روش :پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بودکه با روش مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ۱۷ و ۱۸ ساله شهرستان مشگین شهر بود که تعداد ۱۰۰ نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو(۱۹۹۴) ،نیازهای بین فردی ون اوردن و جوینر(۲۰۰۹)، افسردگی بک _۲(۱۹۹۶)و خودکشی بک(۱۹۶۱).یافته ها: با توجه به شاخص های برازش مدل ساختاری مقدارR Square برای خودکشی ۰/۷۴ و برای نیازهای بین فردی ۰/۷۹ بود.نتایج رابطه های بین متغیر ها نشان داد بین افسردگی و نیازهای بین فردی رابطه مستقیم وجود دارد (β=۰.۵۱۹).بین ناگویی هیجانی و نیاز های بین فردی رابطه مستقیم وجود دارد (β=۰.۴۳۰). بین نیاز های بین فردی و خودکشی رابطه مستقیم وجوددارد(β = ۰.۳۰۳).بین افسردگی و خودکشی رابطه مستقیم وجود دارد(β = ۰.۶۴۷) .بین ناگویی هیجانی و خودکشی رابطه ی معنی داری یافت نشد(β = _۰.۰۶۹) .اثر غیر مستقیم افسردگی با میانجی گری نیازهای بین فردی نیز تایید شد(β = ۰.۱۶) .همچنین اثر غیر مستقیم ناگویی هیجانی با خودکشی با میانجی گری نیازهای بین فردی نیز تایید شد (β=۰.۱۳). بنابراین با وجود اینکه ناگویی هیجانی به صورت مسقیم با خودکشی رابطه نداشت اما به صورت غیر مستقیم با میانجی گری نیازهای بین فردی با خودکشی رابطه داشت.بحث و نتیجه گیری : نتایج نشان داد ناگویی هیجانی و افسردگی با خودکشی با میانجی گری نیازهای بین فردی رابطه داشت.بنابراین، تشخیص ، شناسایی و درمان افراد مبتلا به ناگویی هیجانی و افسردگی و بررسی نیازهای بین فردی در پیش گیری از خودکشی نوجوانان موثر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، افسردگی ، خودکشی ، نیازهای بین فردی ، دانش آموزان