بهبود مهارتهای ارتباطی دانش آموزان از طریق مشارکت در حلقه های کندوکاو فلسفی به تایید معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مشارکت دانش آموزان در »حلقه های کندوکاو فلسفی « بر بهبود مهارتهای ارتباط میانفردی در مقاطع تحصیلی سوم تا پنجم دبستانهای دخترانه و پسرانه منطقه ۵ آموزش و پرورش شهر تهران از دید آموزگاران بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه شاهد و آزمایش همراه با آزمون تعقیبی بود. حلقه کندوکاو ۱۹۰ دانش آموز (۹۷ پسر، ۹۳ دختر) بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه شاهد و آزمایش قرار گرفتند (۸۸ نفر آزمایش و ۱۰۲ نفر گواه). ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مهارتهای ارتباطی معلم ویر و داوین (۱۹۸۰ ) بود. روایی محتوایی پرسشنامه مورد تایید خبرگان قرار گرفت و پایایی آن ۸۱/۰ برآورد شد. گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه هفتگی بمدت ۵ /۱ ساعت در »حلقه کندوکاو فلسفی « مشارکت کردند. دادههای آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ و روش Tداده های جفت شده، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) و آزمون توکی (Tukey) تحلیل شد. نتایج نشان داد مشارکت در حلقه های کندوکاو فلسفی از دیدگاه معلمین بر بهبود مهارتهای ارتباط میانفردی هر شش دسته از گروههای آزمایش نسبت به گروههای گواه تاثیر معناداری دارد (p < ./۰۰۱)و این اثر تا ۴ ماه بعد ماندگار است (.(p <./۰۰۱ از دید معلمان شرکت در »حلقه کندوکاو فلسفی « بر مهارت ارتباطی پسران بیشتر از دختران تاثیرگذار بودهاست . با توجه به اهمیت رشد مهارتهای ارتباطی در سنین کودکی و نوجوانی تاثیر این مهارت ها بر سلامت روان و رفتار فرد، پیشنهاد می شود دانش آموزان در طول دوران تحصیل در حلقه های کندوکاو فلسفی مشارکت داده شوند .

کلیدواژه ها:

فلسفه برای کودکان ، حلقه کندوکاو فلسفی ، مهارتهای ارتباط میان فردی ، دیدگاه آموزگاران