رابطه ابرازگری هیجانی با کیفیت زندگی زنان آسیب دیده شهر سربندر

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ابرازگری هیجانی با کیفیت زندگی زنان آسیب دیده شهر سربندر بود. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه مورد نظر در این پژوهش زنان آسیب دیده شهر سربندر بود. نمونه شامل ۲۰۰ نفر از جامعه مذکور بود که به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶)، ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰) بود. یافته های پژوهش نشان داد که ابراز هیجان مثبت ، ابراز هیجان منفی و صمیمت با کیفیت زندگی به ترتیب به میزان ۴۶۸/۰ ، ۳۲۳/۰- و ۳۵۲/۰ رابطه معنادار دارند. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون نیز تمامی ابعاد ابرازگری هیجانی و خود ارزشمندی ۵۲ درصد واریانس مربوط به کیفیت زندگی را تبیین می کنند. با توجه به نتایج حاصل می توان نتیجه گرفت که ابرازگری هیجانی در کیفیت زندگی زنان آسیب دیده، نقش مهمی ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، ابراز هیجان ، زنان آسیب دیده