پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس سازگاری اجتماعی و تنظیم هیجان دانش آموزان

هدف این پژوهش پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس سازگاری اجتماعی و تنظیم هیجان دانش آموزان بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان میناب در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی ، سازگاری اجتماعی و تنظیم هیجان استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سازگاری اجتماعی و تنظیم هیجان هر دو به طور مستقیم و غیرمستقیم بر بهزیستی روانشناختی تاثیر می گذارند. افرادی که در این دو زمینه مهارت دارند، معمولا از بهزیستی روانشناختی بالاتری برخوردارند. بنابراین ، توسعه مهارتهای اجتماعی و هیجانی می تواند به عنوان یک راهکار موثر برای بهبود بهزیستی روانشناختی مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، سازگاری اجتماعی ، تنظیم هیجان