اقدام پژوهی : چگونه توانستم پرخاشگری را در رادین کاهش داده و وضعیت روانی او را بهبود بخشم ؟

پرخاشگری یک رفتار دفاعی است که افراد برای مقابله با خطر یا تهدید از خودشان بروز می دهند. این رفتار آموخته می شود و به معنای حمایت از خود به شیوهای است که در آن به حقوق دیگران تجاوز می شود. پرخاشگری در دانش آموزان ممکن است به صورت فردی یا گروهی صورت بگیرد. در پرخاشگری فردی ، دانش آموزان نسبت به هم سن و سالهای خود پرخاشگری نشان می دهد و معمولا دور از پنهانکاری است . در پرخاشگری جمعی ، دانش آموز سعی می کند با کسانی که هم جنس و هم فکر او هستند، به صورت متحد و گروهی اقدام به پرخاشگری کند و در صورت بروز دعوا و کتک کاری ، به صورت جمعی و گروهی عمل می کنند. دانش آموزان به دلیل دوره خاص سنی که در آن هستند، بسیار حساس هستند و در این دوران بسیاری از آسیب ها متوجه آنان است . در این سنین ، دانش آموزان ممکن است در برخورد با هیجانات و مشکلات گوناگون به جای حل عاقلانه مسائل از پرخاشگری استفاده کنند. این تحقیق با هدف کاهش پرخاشگری در دانش آموز مورد نظر انجام شد. ابتدا با استفاده از منابع مختلف نظیر پرسش از پدر دانش آموز و کمک دیگر همکاران مدرسه ، به طور قطعی فهمیدم که دانش آموز پرخاشگر است . با انجام راهکارهایی که به طور مفصل در متن توضیح داده شده است ، توانستم سبب کاهش پرخاشگری در دانش آموزم» رادین « بشوم.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، وضعیت روانی ، دانش آموز ، کودک ، مدرسه