بررسی جایگاه خلاقیت و نوآوری در ساختار و محتوای مدیریت آموزشی

هدف از پژوهش حاضر بررسی جایگاه خلاقیت و نوآوری در ساختار و محتوای مدیریت آموزشی می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . مدیریت آموزشی نوآور اغلب به روشهای جدید و از طریق رویکردهای متفاوتی که معمولا مورد استفاده و اتخاذ قرار می گیرند، بهرهوری را القا می کنند. مدیریت خلاق توانایی ایجاد و تحقق راه حل های نوآورانه به ویژه در مواجهه با شرایط ساختاری پیچیده یا در حال تغییر است . این به افرادی اشاره دارد که وقتی همه چیز در حال تغییر است و رویکردهای جدید هنوز ناشناخته هستند، همچنان می توانند هدف را برای دانش آموزان خود شفاف کنند. خلاقیت جزء ذاتی یادگیری است . هر زمان که ما چیز جدیدی را امتحان می کنیم ، یک عنصر خلاقیت در آن دخیل است . سطوح مختلفی از خلاقیت وجود دارد و خلاقیت با گذشت زمان و تجربه رشد می کند. هدف عمده مدیریت نوآور ایجاد و سازماندهی محیطی است که در آن افراد دانش خود را توسعه داده، با یکدیگر تبادل نموده، دانش دیگران را با دانش خود ترکیب کرده و نهایتا آن را به کار بندند . این کاربرد دانش به نوبه خود به نوآوری در سازمان منجر خواهد شد. از این روست که مدیریت تحول گرا غالبا به عنوان منبع و مرجع اصلی نوآوری شناخته شده است . و از الزامات اساسی فرایند نوآوری در سازمان ها محسوب می شود. مدیران مدارس باید هنگام برنامه ریزی برای اینکه چگونه خلاقیت را به بهترین شکل در درس های خود بگنجانند، فرآیندهای واضح و منسجمی را برای ارزیابی ظرفیت های خلاقانه یادگیرندگان خود توسعه دهند. مدیران مدارس باید به دنبال پشتیبانی باشند و تعامل با منابع و فرصت های فراتر از کلاس درس همیشه مفید است . مدیر مدرسه نقش مهمی در ایجاد محیط مناسب برای شکوفایی نوآوری دارد. مدیران ارشد اغلب به دنبال تاثیرگذاری بر نوآوری در سطح سازمانی (کلان) هستند. اما مدیران مدارس به همان اندازه می توانند باز بودن تفکر و ایده را در سطح شخصی (خرد) القا کنند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، مدیریت ، مدیریت خلاق