تاثیرات رفتار های مناسب همسو با یادگیری دانش آموزان

یکی از ارکان مهم آموزش و تدریس ، ایجاد فضایی سالم و مناسب برای یادگیری و آموختن است . ذهن ، روان و رفتار کودکان و نوجوانان نسبت به سال های گذشته دچار تحولات و دگرگونی های بی شماری شده است . دانش آموزان، آموزگارانی را ترجیح می دهند که به شخصیت آنها احترام گذارند، به جای تنبیه آنها را تشویق و حمایت کنند، خوب درس بدهند، انگیزه تلاش و پیشرفت را در آنها زنده نگه دارند، ارزش ها و آرمان هایشان را نادیده نگیرند و آنها را در یافتن اهداف صحیح زندگی یاری کنند. دانش آموزان ابتدایی کودکانی هستند که سرمایه ی جامعه ی ما به حساب می آیند. این سرمایه ها اگر در دستان فردی کاربلد و متبحر باشند ارزشمندتر خواهند شد و اگر در دستان فردی نابلد و بی اطلاع باشند به هدر خواهند رفت .حالا که این سرمایه ها در دستان ما قرار دارد، باید بتوانیم به بهترین شکل ممکن آنها را پرورش دهیم . هدف شغل معلمی هم همین است .یک نظریه وجود دارد و آن این است که بال زدن پروانه ای در یک نقطه از زمین ، می تواند باعث به وجود آمدن یک طوفان در نقطه ی دیگری از زمین باشد. حال چطور است که برخی معلم ها تصور می کنند برخورد آنها با یک دانش آموز به یک بعد مکانی و زمانی محدود است ؟بیشتر از چیزی که تصورش را می کنید در آینده تک تک دانش آموزانی که روی نیمکت های کلاس نشسته اند تاثیر دارید. چه تاثیر مثبت و چه تاثیر منفی . اگر به خاطرات، ترسها، نگرانی ها، انزجارهای افراد برین از تحصیل نگاهی بیاندازید، همیشه ردی از یک معلم بی اطلاع وجود دارد. در مقابل وقتی به زندگی گذشته افراد موفق و پرتلاش هم نگاه کنید یک معلم ، به عنوان شخصی که پله ی پرتاب شخص به سمت علم و دانش عمیق تر شده است ، خواهید دید.رفتار شما می تواند نقطه پرتاب باشد. و در مقابل می تواند لبه ی سست یک پرتگاه شود. این خود شما هستید که انتخاب می کنید تاثیر شما در زندگی دیگران چه چیزی باشد.علاوه بر این ، تاثیر شما بر شخصیت و آینده فرد باعث می شود که روی اجتماع نیز اثر بگذارید. اگر یک شخص مفید به جامعه تحویل بدهید جامعه بهتری برای خود و اطرافیان خود فراهم خواهید کرد . اگر یک فرد غیر مفید، پر از ناکامی و احساسات ناخوشآیند به جامعه تحویل بدهیدبعضی وقت ها معلم سرکلاس با تمام علم و آگاهی و معلوماتی که دارد در کلاس درس با نحوه برخورد با شاگردان دچار سردرگمی می شود معلمی که دانش آموز را پائین تر از خود می داند و به او با دیده تحقیر می نگرد نباید انتظار احترام از طرف او را داشته باشد. اگر دانش آموز را به عنوان یک انسان مستقل بپذیریم و به خواسته ها و نظرات او احترام بگذاریم درواقع به خود احترام گذاشته ایم و این احترام متقابل صمیمیت و نزدیکی روحی ایجاد خواهد کرد. در محیطی که دانش آموز با معلم خود احساس نزدیکی نکند و از او بترسد و یا به او اعتماد نداشته باشد، یادگیری به نحو احسن انجام نمی گیرد. تجربه نشان داده است که اگر حتی دانش آموز به درسی علاقه مند نباشد، اما معلم آن درس را دوست داشته باشد و با او ارتباط روحی برقرار کند، درس را به خاطر معلم خوانده و چه بسا که به درس هم علاقه مند شود.

کلیدواژه ها:

شادی ، معلم ، کلاس ، دانش آموز ، رفتار ، ارتباط یادگیری