تعیین اثربخشی آموزش فرزند پروری مثبت بر کمال گرایی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر کمال گرایی تحصیلی دانش آموزان بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش از نوع آزما یشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۰ نفر از والدین دانش آموزان دورهی اول متوسطه شهر اهواز در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. ۳۰ والد به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه ی کمال گرایی تحصیلی ((PI استفاده شد. شرکت کنندگان گروه آزمایش ، ۸ جلسه برنامه ی فرزندپروری مثبت را دریافت نمودند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس ، مورد تجزیه و تحل یل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت کمال گرایی تحصیلی دانش آموزان مورد تائید قرار گرفته است (۰۱/۰.(p< بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از برنامه ی آموزش فرزندپروری مثبت می تواند منجر به کاهش کمال گرایی تحصیلی دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری مثبت ، کمال گرایی تحصیلی ، دانش آموزان.