اقدام پژوهی : چگونه توانستم مشکل کم رویی و کم حرفی دانش آموزم »مریم « را برطرف سازم ؟

این تحقیق در سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ در پایه دوم انجام شده است . مساله ی مورد نظر، بی علاقه گی ، کم رویی و کم حرفبودن مریم درانجام فعالیت های درسی ، هنری ، ورزشی و همچنین رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی سال گذشته اش، این پژوهش را به عمل آوردیم . بر این اساس، با استفاده از روشهای علمی به منظور کسب دادههای لازم، از منابع گوناگون پژوهش مانند: همکاران، مدیر، معاون،کتابها، مجلات، اینترنت و خانواده ی مریم جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راهحل های پیشنهادی پرداختیم . سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزیدیم . آن گاه پس ازتفکر فراوان و تجزیه و تحلیل راهکار ها و انتخاب ارزشمندترین آن ها ، به اجرای راهحل های انتخابی اقدام نمودیم که عبارت بودند از: ۱. تنظیم جدولی به منظور ارزشیابی تشخیصی و تکوینی و تعیین راهکار های ابتکاری جهت کاستن کمرویی . ۲ - اتخاب نمودن به عنوان داور ورزشی و ...۳ - آموزش وی برای تصدی هر پست جدید .۴- ارسال صدای روخوانی در منزل، ۵- تشویق در کارایی که با موفقیت انجام می هد. ۶- هنگامی که مسولیfتش را به نحو احسن انجام می داد به وی جایزه اهداء می شد.. باید توجه داشت که کم رویی می تواند به تدریج به صورت نوعی بیماری روان درآید، بنابراین کم رویی باید هرچه زودتر شناسایی ، پیشگیری و درمان شود. جامعه اسلامی ما بیش از هر زمان دیگر نیازمند انسانهایی پویا و کوشا، هوشمند و خلاق و متعهد و مسولیdت پذیر و متخلق به فضیلت ها و شجاعت های اخلاقی است ، بنابراین پدیده کم رویی به عنوان یکی از اساسی ترین آفات رشد متعادل نباید در خانوادهها و جامعه اسلامی فراگیر شود و باید از آن پیشگیری به عمل آورد.

کلیدواژه ها:

کم حرفی ، کم رویی ، مریم .