بررسی رابطه بین مهارت های اجتماعی و رضایت از زندگی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان گنبد کاووس

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مهارتهای اجتماعی و رضایت از زندگی با خودکارآمدی تحص یلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان گنبد کاووس بود. این پژوهش از نوع همبستگی و به روش توصیفی انجام شد. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان ششم ابتدایی شهرستان گنبد ک اووس در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۲۵۴۱ نفر بود که از این تعداد، ۳۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه های مهارتهای اجتماعی ماتسون (MESSY)، رضایت از زندگی داینر (SWLS) و خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان (MJSES) بود. نتا یج نشان داد که مهارتهای اجتماعی و رضایت از زندگی به طور مثبت و معناداری با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان ارتباط دارند. همچنین ، مهارتهای اجتماعی و رضا یت از زندگی قادر به پیش بینی خودکارآمد ی تحصیلی دانش آموزان هستند. بنابراین ، ارتقای مهارتهای اجتماعی و افزایش رضایت از زندگ ی می تواند منجر به افزایش خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ، رضایت از زندگی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی