چگونه توانستم مشکل درس خواندن دانش آموز پایه اول دبستان که والدین بی سواد داشت را برطرف نمایم ؟

عمدتا در مناطق روستایی و حاشیه شهرهای بزرگ افرادی زندگی می کنند که غالبا مهاجر و از نظر سطح سواد در درجه پایین قرار دارند و چون والدین سواد کافی ندارند نمی توانند به بچه های خود در زمینه درسی کمک نمایند. دوران دبستان دوران حساسی می باشد که در آن کودکان هرچه بیشتر نیاز به حمایت والدین خود دارند. والدین دچار ضعف قاعدتا نمی توانند به کودکان خود کمک کنند. مشارکت و توانمندسازی اولیا و همچنین ایجاد رابطه صمیمانه مدرسه با اولیا در جهت توامندسازی آن ها می تواند بهبود بخش وضعیت دانش آموز از نظر درسی و چه از نظر اخلاقی باشد.متاسفانه در مدارس این گونه شهرها کمبود نیرو از جمله مشاور که به نیازهای روحی و روانی دانش آموزان توجه کند وجود ندارد.بنده به عنوان معاون آموزشی دبستان دخترانه دوره اول که در یکی از این مناطق حاشیه شهرتهران مشغول به کار می باشم تصمیم گرفتم در مورد مساله بی سوادی والدین ، توانمندسازی آنان و رفع مشکلات درسی فرزندانشان طرحی را در پیش گرفته و به دانش آموزانی که والدین بی سواد دارند کمک نمایم و بتوانم دانش آموز را توانمند ساخته و اولیا نیز در کنار فرزندانشان باسواد شوند.