اقدام پژوهی :چگونه توانستم با استفاده از روش بازی درمانی مشکل هیجانی و طبیعی دانش آموزم را بهبود بخشم ؟

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 67

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CFTP10_1563

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1403

چکیده مقاله:

هر فردی ویژگی های شخصیتی منحصر به فردی دارد و در شرایط مختلف رفتارهای متفاوتی از خودنشان می دهد برخی به گونه های تهاجمی و خشمگینانه عمل می کنند،بعضی دیگر کناره گیری می کنند و گوشه گیری می شوند و افرادی نیز هستند که قادرند با آرامش و تسلط برخورد کنند . عوامل مختلف در طول دوران زندگی موجب شکل گیری و تقویت این رفتارها شده است یکی ازاین رفتارها خشم عصبانیت پرخاشگری است ازآنجا که یافتن علل پرخاشگری و همچنین کنترل آن می تواند کمک شایانی به زندگی افراد نماید پژوهش پیش رو با استفاده از روش توصیفی علاوه بر یافتن علل و عوامل پرخاشگری درصدد ارائه اطلاعاتی به والدین و مسئولان مدارس در زمینه اهمیت پدیده خشونت در کودکان می باشد. پرخاشگری در کودکان پدیدهی شایعی است که به صورتهای مختلف جسمی ، عاطفی و تنش قابل توجه در آنها دیده می شود. اگرچه این مسئله بخشی طبیعی در روند رشدکودک شماست ، اما از او انتظار می رود که در مدرسه احساساتش را کنترل و مدیریت کند. هرچه آموزشهای شما در این زمینه از سن کمتری آغاز شود احتمال اینکه فرزندتان بتواند بر پرخاشگری اش غلبه کند بیشتر می شود.دوران دبستان سالهای مناسبی برای تشخیص مشکلات کودکان، مداخله به هنگام و پیشگیری از مشکلات عاطفی ، اجتماعی و تحصیلی آینده آنان است . مداخله به هنگام و تغییر رفتارهای ناسازگار کودک در این دوره حساس، بر مهارتهای اجتماعی و محبوبیت کودک نزد هم سالان و بزرگسالان می افزاید و او را برای پذیرش مسئولیت های تحصیل در مدرسه آماده می کند. یکی از شایع ترین مشکلات کودکان خردسال پرخاشگری است . پرخاشگری یکی از رایج ترین واکنش های هیجانی و طبیعی کودک نسبت به ناراحتی ها و ناکامی هاست که معمولا از اوایل زندگی شروع می شود. پژوهشگران با مطالعه کودکان پرخاشگر به این نتیجه رسیدهاند که ۵۵ درصد پسران و ۴۱ درصد دختران از دوسالگی ، ۲۵ درصد پسران و ۳۴ درصد دختران تا پنج سالگی رفتارهای پرخاشگرانه نشان می دهند. این رفتارها با ورود به مدرسه کاهش می یابد و سپس در دوره نوجوانی (پسران بین ۱۶ تا ۱۸ سالگی و دختران بین ۱۳ تا ۱۵ سالگی ) به اوج خود می رسد .. پرخاشگری به عنوان یک آسیب اخلاقی ، اگر کنترل نشود، ممکن است مشکلات بسیاری را از جمله طرد از سوی هم سالان، عملکرد تحصیلی ضعیف و افت مهارتهای ارتباطی باعث شود که بر جنبه های گوناگون زندگی فردی و اجتماعی کودک در آینده اثرگذارند.

نویسندگان

شبنم دلداری

کارشناسی حسابداریآموزگار دبستان شهید اکبری زاده ناحیه یک بندرعباس