بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و معنا در زندگی با تاب آوری مادران دارای کودک استثنایی در استان یزد

مادران دارای کودک استثنایی با سطح بیشتری از احساس خشم ، شرم یا مقصر دانستن خود و دیگران، افسردگی وتنیدگی روبه رو هستند و مجموعه این عوامل موجب تحت تاثیر قراردادن سلامت آنها می شود. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و معنا در زندگی با تاب آوری مادران دارای کودک استثنایی می باشد. روش پژوهش روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد و به لحاظ هدف کاربردی است . جامعه آماری این تحقیق ، شامل کلیه مادران دارای کودک استثنایی شهر یزد می باشد. که با توجه به مطالعات پیشین حجم نمونه شامل ۱۲۰ نفر از این مادران در نظر گرفته شد و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده، معنا در زندگی استگر و تاب آوری کانر و دیویسون جمع آوری و به وسیله نرم افزار SPSS و روش همبستگی تجزیه و تحلیل شد. با توجه به اینکه سطح معناداری در هر سه فرضیه کمتر از ۵ درصد بود، نتایج نشان داد رابطه مثبت و معناداری بین متغیرها وجود دارد.پس بین حمایت اجتماعی ادراک شده و معنا در زندگی با تاب آوری مادران دارای کودک استثنایی رابطه معناداری وجود دارد. از نتایج این تحقیق می توان در مراکز مشاوره،روانشناسی ، مراکز توانبخشی و آمورش و پرورش استثنایی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ادراک شده ، معنا در زندگی ، تاب آوری ، مادران دارای کودک استثنایی