رابطه ابعاد هوش معنوی و رفتار شهروندی با تعدیلگری استرس شغلی در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد هوش معنوی و رفتار شهروندی با تعدیلگری استرس شغلی در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است .جهت بررسی هوش معنوی از پرسشنامه کینگ (۲۰۰۸ ) و جهت بررسی رفتار شهروندی از پرسشنامه اورگان و کانوسکی ( ۱۹۹۶) و همچنین جهت بررسی استرس شغلی از پرسشنامه هلریگل و اسلوکام (۲۰۰۰) استفاده شده است . داده های حاصل از این تحقیق در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است .در سطح آمار استنباطی از تحلیل مسیر و نرم افزار لیزرل استفاده شده است .جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد رشته پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد حدود ۲۶۰نفراست که حجم نمونه با توجه به استفاده از نرم افزار لیزرل و تعداد سوالات پرسشنامه ۲۴۵ نفر بدست آمد. برای تایید روایی محتوایی و ظاهری از نظر استاد راهنمای پژوهش و همچنین برای تایید پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید و پایایی در سطح ۹۲۴/۰ ، ۷۹۵/۰ و ۷۶۹/۰ به ترتیب برای هوش معنوی ، رفتار شهروندی و استرس شغلی بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که تفکر وجودی انتقادی با استرس شغلی رابطه مستقیم منفی و معنادار و تولید معنای شخصی با استرس شغلی و استرس شغلی با رفتار شهروندی سازمانی دانشجویان رابطه مستقیم مثبت و معنادار داشت . آگاهی متعالی و بسط حالت هوشیاری با استرس شغلی رابطه مستقیم و معنادار نداشتند. تفکر وجودی انتقادی با تعدیل گری استرس شغلی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه غیرمستقیم منفی و معنادار داشت و تولید معنای شخصی و آگاهی متعالی با تعدیل گری استرس شغلی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه غیرمستقیم مثبت و معنادار داشتند. همچنین بسط حالت هوشیاری با تعدیل گری استرس شغلی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه غیرمستقیم و معنادار نداشت .

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، رفتار شهروندی ، استرس شغلی