تبیین ارتباط سبک های دلبستگی بر خودباوری دانش آموزان ابتدایی چابهار

هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین ارتباط سبک های دلبستگی بر خودباوری دانش آموزان ابتدایی چابهار که به صورت توصیفی با بهره مندی از پرسشنامه محقق ساخته با سه سوال سه گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ۸۷۵,۰ در اردیبهشت ۱۴۰۳ انجام شد،جامعه ی آماری ما در پژوهش حاضر کل دانش آموزان ابتدایی چابهار است که ۸۴۰ دانش آموز به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند کودکانی مبتلا به سبک دلبستگی دوسوگرا، در غیاب والدین خود پریشان می شوند. در واقع در دسترس نبودن والدین باعث می شود این کودکان در هنگام نیاز، نتوانند به والدین خود تکیه کنند؛ چرا که نسبت به آنها بدبین هستند .شایع ترین علل سبک دلبستگی دوسوگرا، آسیب های دوران کودکی ، بی توجهی یا بدرفتاری است . تحوµل پذیری خودباوری از هوش ، از دیرباز مورد توج ه و علاقه پژوهشگران و نظریه پردازان در حوزه روان شناسی نگرش بوده است ؛ ام ا هنوز از زاویه برخی چشم اندازها ، رابطه میان هوش و خودباوری در هاله ای از ابهام قرار دارد. به بیان دیگر ، جنبه ها و پدیده های متنو عی بر شکل گیری خودباوری در بستر و زمینه هوش تاثیر می گذارند.براساس استنباط های انجام شده سبک دلبستگی عاطفی ،ایمن .اضطراب برخودباوری دانش آموزان ابتدایی چابهار موثر است .پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی پیرامون عوامل موثر بر کاهش دلبستگی ها فرزندان به والدین مقالاتی نوشته شود

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، خودباوری ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش و پرورش چابهار