پیش بینی تاب آوری و همدلی براساس مولفه های هوش اجتماعی در دانش آموزان پسر شهر بندرعباس

هدف از این پژوهش پیش بینی تاب آوری و همدلی بر اساس مولفه های هوش اجتماعی در میان دانش آموزان پسر شهر بندرعباس بود. به همین منظور نمونه ای متشکل از ۲۵۲ نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بین دانش آموزان پسر شهر بندرعباس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه هوش اجتماعی کینگ ، پرسشنامه همدلی مهرابیان و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیرهای تاب آوری و همدلی با مولفه های هوش اجتماعی رابطه وجود دارد. هم چنین تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که پیش بینی تاب آوری و همدلی از طریق هوش اجتماعی و مولفه های آن در سطح ۰۰۱/۰ معنی دار بود. به نحوی که مولفه ی تولید معنای شخصی (۰۱/۰(P< به عنوان قوی ترین پیش بین تاب آوری و تفکر انتقادی وجودی ( ۰۱/۰(P< به عنوان قوی ترین پیش بین همدلی می باشند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هوش اجتماعی مهمترین پیش بین برای همدلی و تاب آوری است ، لذا به نظر می رسد افزایش هوش اجتماعی دانش آموزان می تواند منجر به افزایش سطح تاب آوری و همدلی آنان می گردد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، همدلی ، هوش اجتماعی ، دانش آموزان ، پسر