اثربخشی آموزشهای مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری روانشناختی و طلاق عاطفی در زنان شاکی از مسائل زناشویی شیراز

زنان محور خانواده محسوب می شوند، برای تبدیل خانواده به کانونی برای رشد و تعالی افراد باید به زنان اهمیت بیشتری داد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزشهای مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری روانشناختی و طلاق عاطفی در زنان شاکی از مسائل زناشویی شیراز انجام شد. پژوهش حاضر، با هدف کاربردی ، از نوع کمی ، به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه ی زنان شاکی از مسائل زناشویی شهر شیراز بود. از میان کلیه ی زنان ساکن شهر شیراز که به دلایل زناشویی به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند تعداد ۴۰ آزمودنی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل دو پرسشنامه تاب آوری روانشناختی کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن بود. داده ها با نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. جهت بررسی تاثیر آموزشهای مبتنی بر پذیرش و تعهد بر طلاق عاطفی از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد که نتایج نشان داد آموزشهای مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش طلاق عاطفی در زنان شاکی از مسائل زناشویی شیراز تاثیر معناداری دارد. جهت بررسی تاثیر آموزشهای مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش تاب آوری روانشناختی در زنان شاکی از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد ونتایج نشان داد آموزشهای مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش تاب آوری روانشناختی در زنان شاکی از مسائل زناشویی شیراز تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

آموزشهای مبتنی بر پذیرش و تعهد ، طلاق عاطفی ، تاب آوری روانشناختی