مقایسه نیمرخ شخصیتی و طرحواره های ناسازگار در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و افراد عادی

اختلال دوقطبی از اختلالات روانی مزمن و پیشرونده هستند که افراد را به ویژه در سنین نوجوانی و جوانی و در سراسر جهان درگیر می کنند. علایم اختلال دوقطبی شامل دو فاز افسردگی و شیدایی می باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه نیمرخ شخصیتی و طرحواره های ناسازگار در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و افراد عادی انجام شد. پژوهش حاضر در زمره تحقیقات پس رویدادی و علی -مقایسه ای قرار می گیرد. جامعه آماری شامل کلیه افراد عادی و بیماران زن و مرد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع ۱ و۲ بستری در بیمارستان ابن سینا که در سال ۱۴۰۳ به دلیل مشکلات و اختلالات روانی تحت درمان قرار گرفته اند، بودند. از بین کلیه بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی نوع ۱ و۲ بستری در بیمارستان ابن سینا به روش هدفمند ۳۰ نفر انتخاب شدند و از بین افراد عادی نیز به روش دردسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند. داده های به دست آمده از پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن ۲۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . جهت بررسی فرضیه های پژوهش نیز از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد از میان طرحواره های ناسازگار بین طرحواره های جدایی و طرد، هوشیاری افراطی ، محدودیت های مختل ، خودگردانی و عملکرد مختل دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد همچنین از میان ابعاد شخصیت بین روان نژندی ، برون گرایی و انعطاف پذیری دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به میانگین های دو گروه در بخش توصیفی ، مشخص شد میانگین روان نژندی در گروه دارای اختلال دو قطبی بیشتر از گروه افراد عادی میباشد اما میانگین برون گرایی و انعطاف پذیری در گروه دارای اختلال دو قطبی بیشتر از گروه افراد عادی میباشد.

کلیدواژه ها:

نیمرخ شخصیتی ، طرحواره های ناسازگار ، اختلال دوقطبی