اقدام پژوهی : چگونه توانستیم مشکل ناخن جویدن دانش آموزان دبستان پسرانه ۱۳ آبان را درمان نماییم ؟

اینجانب امید روشی آموزش وپرورش ناحیه یک بعنوان آموزگار پایه پنجم دبستان پسرانه ۱۳ آبان مشغول به خدمت هستم . دارای چندین سال سابقه تدریس در مقطع ابتدایی می باشیم . شاکر خداوند مهربانی هستم که لطفش را هیچ وقت از بندهاش دریغ نمی ورزد و افتخار می کنم که بتوانم راهرو و ادامه دهنده راه انبیا و اولیای الهی باشم و نور دانش و توانایی را در این دانش آموزان میهن اسلامی شعله ور نمایم . در هفته های اول سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ متوجه دانش آموزی به نام محمد شدیم که . دائما در حال جویدن ناخن بود. محمد دانش آموزی به ظاهر ساکت ، اما درونی طوفانی و متلاطم داشت . لذا مشاهدهی این وضعیت برایم خوشایند نبود. به خدا توکل کردم و از او خواستم تا با کمکش مشکل بندهی معصوماش را برطرف نمایم . در این زمینه در عوامل به وجود آورنده مشکل محمد چند فرضیه مطرح شد؟ برای پیدا کردن جوابهای فرضیه شروع به گردآوری اطلاعات کردم که علت اصلی اختلاف والدین و درگیری آنها بود که محمد آرام کردن خود و ابراز آن به ناخن جویدن روی آورده است ، برای اصلاح رفتار آن اقداماتی از قبیل از ۱ جلسه مشاوره با خانواده ۲ مسئولیت دادن و شرکت دادن محمد در کارها و فعالیت های گروهی ۳ جلسه مشاوره با انجمن اولیاء و شورای دانش آموزی ۴ معرفی محمد به مرکز مشاوره شهرستان بندرعباس انجام گرفت که نتیجه آن باعث شد که محمد عادت بد ناخن جویدن را کنار بگذارد و خودش هم به این مساله پی برد که ناخن جویدن راهی برای حل مشکل نمی تواند باشد باید با فکر کردن و تلاش و کمک گرفتن از بزرگترها به حل مشکل خود بپردازد.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، ناخن جویدن ، دانش آموز