اقدام پژوهی : چگونه توانستم روابط آسیب زایی که بین دختران هست را کاهش دهم ؟

روابط بین دختران و پسران نوجوان و جوان در کشور ما همواره به صورت یک معضل اجتماعی مطرح بوده است و اولیای خانه و مدرسه پیوسته به وضع حادی با آن روبرو بوده اند . از یک سو مراجعات مکرر خانواده ها به مراکز مشاوره و متخصصین تعلیم و تربیت که حاکی از نگرانی و چاره جویی بر این نوع روابط می باشد و از سوی دیگر گزارشات و درگیری های مدارس ، دانشگاه ها و مراکز آموزشی و تربیتی حاکی از سردرگمی آنان در برخورد با این معضل بوده و لذا چگونه می توانند به سوالات خود در رابطه با اینکه چه کنند تا نوجوان به شکل نامشروع و نامتعارف با افراد غیر همجنس رابطه برقرار نسازد ، دوستی و عشق آنان را چگونه چاره ساز باشند و با چه زبانی آنان را به راه راست هدایت کنند تا از طریق نامه ، تلفن و طرق دیگر با افراد غیر همجنس رابطه برقرار نسازد ، پاسخ دهند. در این راستا تصور و نگرش دختران در مورد جنس مخالف و نیز طرز تلقی آنان در این روابط می تواند زمینه ساز ایجاد آن گردد . در تحقیق حاضر با رویکرد کیفی ، مبتنی بر نظریه زمینه ای ، به بررسی مسئله مذکور در میان دختران ۱۶تا۱۸ سال، در شهرستان گتوند ، از توابع استان خوزستان که تجربه ازدواج زودهنگام داشته اند، پرداخته شده و در مجموع با ۷ نفر از این دختران مصاحبه و همچنین استفاده از پرسشنامه شده است .

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، روابط آسیب زا ، پیشگیری .