آموزش مهارت های تفکر انتقادی از طریق فلسفه : یک رویکرد آموزشی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 135
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP10_0028
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1403
چکیده مقاله:
تفکر انتقادی ، تفکر فعال و با کیفیت است . این نوع تفکر با تمایل یک عامل برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه چیزی را باور کند آغاز می شود، هنجارهای مربوطه را برآورده می کند و تصمیم گیری در مورد موضوع مورد بحث از طریق استفاده از دلایل موجود تحت کنترل عامل متفکر حاصل می شود. در زمینه آموزشی ، تفکر انتقادی به یک هدف آموزشی اشاره دارد که شامل مهارت ها و توانایی های خاصی برای تفکر بر اساس استانداردهای مربوطه و نگرش ها، عادات و تمایلات مربوطه برای به کارگیری آن مهارت ها در مسائلی است که عامل می خواهد حل کند. اساس این آرمان این اعتقاد است که ما باید منطقی باشیم . این عقلانیت از طریق استفاده صحیح از دلایلی که یک عامل شناختی قادر به درک آنهاست آشکار م ی شود. از منظر فلسفی ، این توانایی شگفت انگیز در درک دلایل منجر به مشکلات فلسفی جالب ی در معرفت شناسی ، فلسفه اخلاق و فلسفه سیاسی می شود. تفکر انتقادی به خودی خود و ایده آل آموزشی ارتباط نزدیکی با این ایده دارد که ما باید منطقی باشیم . اما چرا دقیقا؟ به نظر می رسد این سوال عمیق حاوی عناصر مورد ن یاز برای حل آن است . پرسیدن چرایی یا درخواست توضیح یا دلایلی برای پذیرش یک ادعا است . با تمرکز بر دوم ی ، متوجه می شویم که چنین س الی مستلزم این است که مقبولیت یک ادعا بستگی به کیفیت دلایلی دارد که م ی توان برای آن اقامه کرد: طرح این س ال به ما این ادعا را می دهد که باید منطقی باشیم ، یعنی باید منطقی باشیم . باورهایمان را با چیزی که دلیلی برای آن داریم مطابقت دهیم . در مرکز این تناسب ، مفاهیم معرفت و باور موجه قرار دارد. یک متفکر انتقادی با بررسی ذهنی دلایل و رابطه آن دلایل با باورهای نامزد می خواهد بداند و برای رسیدن به وضعیت دانش تلاش می کند. هر دوی این جنبه ها شامل مسائل فلسفی جذاب است . این معاینه ذهنی چگونه معرفت را به ارمغان می آورد؟ باور من باید چه رابطه ای با دلیل فرضی برای واجد شرایط شدن اعتقاد من به عنوان دانش داشته باشد؟ درک عقل یک موضوع کلیدی در نوشته های شخصیت های کلیدی فلسفه تعلیم و تربیت بوده است ، اما ایده آل توجیه فردی استدلال تنها ارزشی نیست که نظریه و عمل آموزش ی را هدایت می کند. بنابراین مهم است که تنش های این آرمان را با مفاهیم و ارزش های مهم دیگر مانند استقلال ، آزادی و توجیه سیاسی مورد بحث قرار دهیم . برای مثال ، با توجه به اینکه ما تفکر انتقادی را برای آزادی و خودمختاری یک فرد ضروری می دانیم ، تا کجا می توانیم در زمانی که دانشجو آن را رد می کند، این ایده آل را به دانش آموز القا کنیم ؟ این مسائل بر انتخاب های عملی مهمی که یک مربی باید انجام دهد تاکید می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آمنه ابراهیم پور
دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی