چگونه توانستم مشکل انزوا و گوشه گیری دانش آموز پایه هشتم در مدرسه عصمتیه را حل کنم

در پژوهش حاضر با هدف کاهش انزواطلبی و گوشه گیری یکی از دانش آموزان کلاس، از روش توصیفی و اقدامپژوهی استفاده شده است . این پژوهش با استفاده از روشهای مشاهده، یادداشت برداری و گفتگو، اطلاعات لازم را جمع آوری کرده است . برای رفع مشکل به وجود آمده، بر روی تقویت مهارتهای دانش آموز، افزایش انگیزه و ایجاد اعتماد به نفس تمرکز شده است . نتایج نشان می دهند که با اعمال این راهکارها، میزان گوشه گیری و انزواطلبی دانش آموز به شدت کاهش یافته و دانش آموز مشارکت بیشتری در فعالیت های کلاسی از خود نشان داده است . این تحقیق به تاکید بر اهمیت تقویت مهارتهای شخصیتی و توسعه ارتباطات اجتماعی در ارتقای رفتارهای مثبت دانش آموزان می پردازد و نتایج آن می تواند به عنوان یک الگوی موثر برای بهبود رفتارهای اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، انزواطلبی ، گوشه گیری