پیوریتن ها؛ رویکردی اعتراضی و متفاوت در دین داری پروتستانی

پیوریتن ها (پاک دینان) عنوانی است که از سال ۱۵۶۴ برای گروهی از پروتستان ها در کلیسای اصلاح شده (کالونی) در انگلیس سده های شانزدهم و هفدهم میلادی به کار برده می شد. این گروه در پی ازمیان برداشتن بقایای مذهب کاتولیک رم در مراسم کلیسایی و جانشینی نظام پرسبیتری (مشایخی) به جای نظام اسقفی بودند. پیوریتن ها برای نشر اندیشه های خود، فعالانه جزوه هایی علیه کلیسای کاتولیک منتشر می کردند. پیوریتن ها باور داشتند انسان گناهکار است و خشم خداوند را برانگیخته است. آنها در زندگی روزمره بسیار ساده زیست و سخت کوش بودند. کتاب مقدس نزد پیوریتن ها، ارزشمندتر از زندگی شان بود و اعتقاد داشتند انسان باید در طول زندگی طبق آموزه های این کتاب عمل کند و همواره رفتار خود را اصلاح نماید تا همیشه موجب جلال خدا شود. پیوریتن ها با تاکید بر نور، شعایرگریزی و تبلیغ زندگی معنوی و کمک در امور خیریه و منع اعمال گناه آلودی همچون نوشیدن مشروبات الکلی، قمار، رقص، فوتبال، بازیگری تئاتر در پی اصلاح جامعه بودند و حتی از برگزاری مراسم کریسمس ممانعت می کردند. این فرقه و بسیاری از اسقف های کلیسای انگلستان خواستار تبلیغات مذهبی بیشتری بودند؛ اما الیزابت ملکه انگلیس، از آن بیم داشت که این تبلیغات به گسترش افکار مخاطره آمیز منجر شود؛ به همین دلیل دستور برچیدن کلاس های تعلیم انجیل را صادر کرد و حتی در سال ۱۵۸۳ سه نفر از پیوریتن ها که به الیزابت اتهام هایی وارد کرده بودند، اعدام شدند.[i] جنبش های اصلاح مسیحیت در قرن های پانزدهم و شانزدهم به اصلاحات انقلابی و رادیکال در آلمان و سوئیس محدود نبودند؛ همچنین اصلاحات مهمی در کلیسای انگلستان انجام شد که از دل آن انگلیکانیسم و پیوریتن ها پدید آمدند. اصلاحات اساسی نیز در کلیسای کاتولیک رم اتفاق افتاد؛ بعضی از این اصلاحات در پاسخ به اعتراض های پروتستان ها بودند و برخی از آنها ارتباطی با جنبش اصلاحات پروتستان نداشتند. از طریق جنبش های مختلف اصلاح طلب، کلیسای مسیحی در سراسر اروپا پیشرفت کرد و بار دیگر این گسستگی باعث ایجاد فرقه های مختلفی شد که در سراسر جهان غرب پراکنده شدند.

کلیدواژه ها:

"نهضت اصلاح طلب" ، " پیوریتن ه" ، " کلیسا" ، " اسقف"