مطالعه برخی مشخصات فیزیکی خاک با ابزار دقیق برای شناخت معضل فشردگی و اصلاح عملیات زیرشکن زنی مزارع نیشکر با رویکرد کشاورزی دقیق

فشردگی خاک یک معضل, کشاورزی است. در مزارع نیشکر خوزستان مهم ترین عملیات ها، استفاده از زیرشکن های سبک و ریپرهای بلدوزر برای رفع فشردگی می باشد. هدف از این تحقیق بعد از شناساندن و به کارگیری ابزار و شیوه های نمونه برداری سریع برای شناخت دقیق تر خاک و اثرات زیرشکن زنی مرسوم و تاکید بر ضرورت کشاورزی دقیق در دو مزرعه ۲۵ هکتاری است. نتایج نمونه برداری تا عمق۸۰ سانتیمتر نشان داد, میزان شن از ذرات دیگر کمتر و موادآلی هر دو مزرعه از سطح به عمق کاهشی بود. رطوبت در مزرعه۱ با میانگین ۶۴/۷ و ۴۲/۱۷ و در مزرعه۲ با ۸۹/۸ و ۸۵/۲۰ درصد به ترتیب کمترین و بیشترین است. تخلخل خاک مزارع بسیار کم و از میانگین ۸۵/۳۵ تا ۸۱/۴۹ درصد مشاهده شد. کمترین و بیشترین تراکم نسبی خاک در مزرعه۱ به ترتیب ۴۱/۷۶ و ۰۸/۸۲ درصد و در مزرعه۲ ۱۶/۷۷ و ۰۷/۸۲ درصد است. الگوی مرسوم زیرشکن زنی موجب ایجاد لایه های سخت در عمق های حداقل ۶۵ سانتی می شود. فشردگی مزارع نزدیک بهم و۱.۶ مگاپاسکال است و بیشینه فشردگی در لایه سطحی بین ۷تا۲۰ سانتیمتری و مربوط به مسیر جوی ها و بالاتر از ۳ مگاپاسکال بود. وضعیت فشردگی در جوی، پشته و پاشنه متغییر بوده و دلایل فشردگی های سطحی و میانی عبارتند از, تردد ماشین های برداشت سبدهای حمل نی؛ تقارن فصل بارندگی و برداشت؛ پاشنه شخم گاوآهن برگردان و ریپرها است. استفاده از ماشین الکتروهیدرولیک نفوذسنج مخروطی با نوآوری و بکارگیری سامانه برقی امکان ترسیم نقشه های مشخصه های فیزکی خاک و تعیین حداکثر عمق زیرشکن زنی برای پیش گیری عبور از عمق بحرانی فراهم و شرایط بکارگیری فنآوری نرخ متغیر امکان پذیر شد

کلیدواژه ها:

نفوذسنج ، زیرشکن زنی ، کشاورزی دقیق ، فشردگی خاک ، نیشکر