حقوق مالکیت ادبی و هنری آثار تتو (خال کوبی) با تاکید بر دکترین حقوقی آمریکا و حقوق ایران

استفاده از تتو (خال کوبی) به­عنوان ابزاری برای آرایش یا بیان برخی افکار و عقاید، در سطح جامعه، به­ویژه بین جوانان و نوجوانان در حال گسترش است. این واقعیت، بیانگر ضرورت توجه به مسائل حقوقی مرتبط با تتو، از جمله حقوق مالکیت ادبی و هنری آثار تتو است. نتایج این مقاله توصیفی-تحلیلی نشان می­دهد در آمریکا، دکترین حقوقی غالب، شرایط اعطای حق مولف، یعنی اصالت، قرار گرفتن اثر در زمره آثار تالیفی و تثبیت در حامل مادی را در مورد تتو محقق می­داند. هرچند تحقق شرط اخیر، به دلیل تثبیت تتو در پوست انسان، با ایراداتی از قبیل امکان محو تتو با استفاده از لیزر یا تغییرات پوست و نظریه اشیای کاربردی مواجه شده که البته این ایرادات بی­پاسخ نمانده است. در حقوق ایران، حمایت از آثار تتو که مخالف نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشند، به شرط اصالت و تجسم خارجی و انتشار برای نخستین بار در ایران، امکان­پذیر است؛ بنابراین، در حقوق هر دو کشور، با تفاوت­هایی در شرایط ایجابی و سلبی، حمایت از آثار تتو امکان­پذیر است. در عین حال، با توجه به قرار گرفتن تتو بر پوست انسان، اعمال حقوق مادی و معنوی دارنده با محدودیت­های استفاده منصفانه و لیسانس ضمنی مواجه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Tattoo ، Body Art ، Copyright ، Originality ، Fixation in a Tangible Medium ، Expression ، تتو ، حق مولف بر پوست ، اصالت ، تثبیت در حامل مادی ، تجسم خارجی