تجلیات تمثیلی بر شخصیت های انسانی و غیرانسانی در اشعار فارسی علامه اقبال لاهوری

شعر اقبال لاهوری تمثیلی نمادین از راهنمایی و نوعی ادب تعلیمی با اسلوبی تازه به منظور نشر تربیت و پراکندن معرفت است. و همچنین اقبال، شاعری صاحب درد است و می خواهد که چشم و گوش و قلب مردم را با این تمثیل های نمادین با حقایق آشنایی جانی بیابد. در این تابلوی کم نظیر از بعد تمثیلی با اهداف تفکر تمثیلی و شخصیت های انسانی درجه ی اول و دوم در اشعار فارسی وی. و بیان تمثیلی و نمادین شخصیت های غیرانسانی در اشعار فارسی وی با مفهوم ساده تر به مخاطب و با ضرورت و اهمیت این پژوهش افقی نو و با روش گردآوری به صورت توصیفی، تحلیلی بر اشعار وی و همچنین با توجه به سوالات و فرضیه های پژوهش از بعد تمثیلی شخصیت های انسانی درجه ی اول در اشعار وی اسوه ها، الگوها و قهرمانان تمثیل های اشعارش حضرات اولیاء، افراد و اشخاص مقدس و مورد اعتقاد اسلام و به ویژه مسلمانان شبه قاره هندوستان می باشند در راس آن حضرات و اسوه ها، حضرت پیامبر اکرم(ص)، حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(ع) و امام حسین(ع) یا به قول ایشان پنج تن پاک قرار دارند. و در درجه ی دوم از بعد تمثیلی در اشعار اقبال لاهوری اولیاء خدا سیدعلی هجویری غزنوی، شیخ میان میرولی و مولانا جلال الدین رومی است. و شخصیت های غیرانسانی از بعد تمثیلی جنبه ی تمثیل نمادین نظیر شیر، شهباز، مرغ خانگی، استر، پروانه و کرمک شب تاب و عقاب وجود دارد که هریک برای ما پیامی نماد خوبی، و با گفتارها، رفتارها، و اخلاقیات آنها تاثیرات شگرفی بر رفتار انسان داشته تداعی می شود.

کلیدواژه ها:

اقبال لاهوری ، تمثیل ، آثار فارسی اقبال لاهوری ، نماد