پیش بینی رویکردهای یادگیری دانشجویان بر اساس تصورات از یادگیری، باورهای معرفت شناختی علمی و خودکارآمدی یادگیری

هدف این پژوهش پیش بینی رویکردهای یادگیری بر اساس تصورات از یادگیری، باورهای معرفت شناختی علمی، خودکارآمدی یادگیری در میان دانشجویان رشته های علوم پایه دانشگاه ارومیه بود. روش تحقیق، توصیفی – از نوع همبستگی بود. بدین منظور تعداد ۳۲۸ نفر (۱۵۷ دختر و ۱۷۱ پسر)، از دانشجویان رشته های علوم پایه بر اساس جدول مورگان و کرجسی به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های تصورات از یادگیری ((لی، جانسون و تسای، ۲۰۰۸)، باورهای معرفت شناختی علمی ((کانلی، پینتریچ، وکاری و هریسون، ۲۰۰۴)، خودکارآمدی یادگیری (لین و تسای، ۲۰۱۳)، و رویکردهای یادگیری (لی، و همکاران، ۲۰۰۸)، جهت جمع آوری داده های پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین رویکردهای سطحی و عمقی با تصورات یادگیری غیرمولد و سازنده رابطه مثبت معنادار وجود دارد (۰۱/۰p<). همچنین، بین رویکردهای سطحی با مولفه های یقین و اطمینان رابطه مثبت معنادار و با مولفه های توجیه پذیری و پیشرفت رابطه منفی معنادار (۰۵/۰p<)؛ و بین رویکردهای عمقی با مولفه های توجیه پذیری و پیشرفت رابطه مثبت معنادار و با مولفه های یقین و اطمینان رابطه منفی معناداری وجود دارد (۰۱/۰p<). علاوه بر این، بین رویکردهای سطحی با همه مولفه های خودکارآمدی یادگیری رابطه منفی معنادار (۰۵/۰p<) و بین رویکردهای عمقی با همه مولفه های خودکارآمدی یادگیری رابطه مثبت معناداری مشاهده گردید (۰۱/۰p<). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که رویکردهای یادگیری دانشجویان می تواند به وسیله مولفه های تصورات از یادگیری، باورهای معرفت شناختی علمی و خودکارآمدی یادگیری به شکل معناداری پیش بینی شود.

کلیدواژه ها:

رویکردهای یادگیری ، تصورات از یادگیری ، باورهای معرفت شناختی علمی ، خودکارآمدی یادگیری.