بررسی رابطه بین خودپنداری تحصیلی با بی علاقگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول گنبدکاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین خودپنداری تحصیلی با بی علاقگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول گنبدکاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. از لحاظ هدف، روش پژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان مقطع متوسطه اول گنبدکاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. که تعداد آن ها ۲۴۰۰ نفر است. روش نمونه گیری از این جامعه، به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. که با استفاده از جدول کرجسی مورگان تعداد آن ۳۳۱ نفر انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودپنداره تحصیلی لی یو و وانگ (۲۰۰۵)، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران۱۹۹۷ بود. تحلیل داده ها به وسیله ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که بین خودپنداری تحصیلی با بی علاقگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول گنبدکاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ رابطه معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

خودپنداری تحصیلی ، بی علاقگی تحصیلی ، گنبدکاووس