بررسی اثربخشی هنر درمانی بر رویکرد نقاشی بر کاهش علائم افسردگی کودکان پسر طلاق شهرستان آبادان

هدف پژوهش حاضر بررسی بررسی اثربخشی هنر درمانی بر رویکرد نقاشی بر کاهش علائم افسردگی کودکان پسر طلاق شهرستان آبادان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه فرزندان پسر مطلقه ساکن آبادان در سال ۱۴۰۲ می باشد. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. برای جمع آوری داده های مربوط به افسردگی از پرسشنامه افسردگی ماریاکواس (CDI) استفاده شد. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۴۰ دقیقه ای هنردرمانی دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام شد. نتایج پژوهش مذکور نشان داد که استفاده از هنر درمانی برای کاهش علائم افسردگی در فرزندان پسر طلاق در سطح ۰۵/۰> Pبه طور معنی داری موثر است.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، هنر درمانی ، نقاشی ، والدین ، کودکان طلاق