بررسی تنوع گیاهی اکوسیستم های مرتعی و نقش آن در مدیریت بهینه مراتع (مطالعه موردی: مراتع کرسنک چهار محال و بختیاری)

یکی از مباحث مورد توجه اکولوژیست ها در ارتباط با علوم اکولوژی کاربردی (مثل مرتع داری) مبحث تنوع گیاهیست. کاهش تنوع گیاهی اکوسیستم را ناپایدار نموده و توانایی آن در مواجهه با آفات و بیماریها را کاهش می­دهد. این تحقیق که هدف آن بررسی چگونگی مدیریت تیپ­های گیاهی و اولویت بندی آن بر اساس تنوع گیاهی تیپ­هاست، در مراتع کرسنک استان چهارمحال و بختیاری که به عنوان یکی از مراتع غنی این استان محسوب می­گردد، با مساحت ۵۷۶ هکتار در ۴ تیپ گیاهی شامل: Astragalus adscendens Boiss. & Hausskn -Agropyrum intermedium (Host) Beauvois- Eryngium billardieri Delaroche،Astragalus verus Olivier -Agropyrum intermedium- Bromus tomentellus Boiss.، Bromus tomentellus-Agropyrum intermediumو Astragalus verus- Bromus tomentellus-Agropyrum intermedium انجام گردید. اندازه (ابعاد) و تعداد کوادرات مناسب نمونه برداری به ترتیب با روش کوادراتهای تو در تو (حلزونی) و روش آماری محاسبه تعداد پلات برای هر تیپ گیاهی تعیین شد. نمونه برداری با کوادرات ۱×۲ مترمربعی به روش سیستماتیک- تصادفی با کاربرد تعداد۳۰ کوادرات در امتداد ۲ ترانسکت ۲۰۰ متری (در طول هر ترانسکت ۱۵ کوادرات) در هر تیپ گیاهی انجام شد. به منظور بررسی تنوع گیاهی از شاخص های مارگالف و منهینیک برای غنای گونه­ای، شانن-وینر و سیمپسون برای یکنواختی و تنوع استفاده شد. نتایج نشان داد که تیپ­های ۱ و ۲ به ترتیب بالاترین و کمترین میزان تنوع را داشتند. در صورتی که یکی از اهداف مهم مرتع داری را حفظ تنوع گیاهی بنامیم، حفظ تیپ گیاهی ۱ باید یکی از اولویت­های عمده مرتع داری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مرتع ، تنوع گیاهی ، آنالیز گونه های گیاهی ، غنای گونه­ ای