بررسی تغییرات پوشش اراضی در یک دوره ۴۶ ساله در منطقه کیاسر ساری

تغییرات پوشش اراضی به عنوان یکی از عوامل مهم و موثر بر تغییرات منابع طبیعی و محیط زیست به حساب می­آیند، بنابراین درک و پیش­بینی علل، فرآیند­ها و نتایج این تغییرات به یک چالش عمده در زمین تبدیل شده است. امروزه با فناوری سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، می­توان در جهت شناسایی و کشف این تغییرات و اثرات آن استفاده کرد. هدف این مطالعه، بررسی تغییر کاربری و پوشش منطقه کیاسر در دوره ۴۶ ساله (از ۱۳۴۵ تا ۱۳۹۱) با استفاده از این فناوری است. برای این منظور نقشه کاربری اراضی در ۱۳۴۵ بهکمک نقشه­های توپوگرافی، در ۱۳۶۶ بهکمک تصاویر سنجنده TM و در ۱۳۹۱ بهکمک تصاویر سنجده LISS III تهیه شد. ابتدا پیش­پردازش و پردازش­های لازم همچون تصحیح هندسی، اتمسفریک و ایجاد شاخص­های طیفی و نسبت­گیری بر روی باندهای هر دو سنجنده انجام شد. پس از تعیین کاربری­های فعلی منطقه، از هر کاربری، نمونه تعلیمی تهیه و تفکیک­پذیری آنها با شاخص­های واگرایی انجام شد. برای انجام طبقه­بندی از الگوریتم­های حداکثر احتمال، حداقل فاصله، متوازی السطوح و برای بررسی تغییرات نیز از روش مقایسه پس از طبقه­بندی استفاده شد. یافتهها نشان داد در عرض ۴۶ سال سطح مناطق جنگلی از ۱۶/۹۸ به ۳۹/۱۸ کیلومتر­مربع رسیده و بهعبارتی  ۱۷/۴۳ درصد  کاهش داشته است. این اراضی به مناطق فاقد پوشش، اراضی کشاورزی، دیمزارهای رها شده و مرتع تبدیل شدهاند و در این بازه­ی زمانی سطح آنها به ترتیب ۱۵/۱۴، ۶۱/۱۳، ۰۵/۱۰ و ۳۷/۵ درصد افزایش یافتهاند. در مجموع نتایج نشان داد RS دارای قابلیت بالایی در تعیین تغییرات پوشش اراضی است.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، جنگل ، طبقه­بندی ، سنجنده LISS III ، کیاسر