قارچهای اندوفیت جداشده از درختان بلوط (Quercus brantii Lindl و Quercus infectoria Oliv)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 94
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFRPR-16-2_004
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
چکیده مقاله:
DOR: ۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۸۵۹.۱۳۹۷.۱۶.۱۷۱.۳۲.۲.۱۶۰۲.۴۱ قارچ های اندوفیت بخشی از اجزای مهم تنوع زیستی مرتبط با گیاهان هستند و قادر بوده تمام بافتهای داخلی گیاهان را کلنه کرده و سبب بهبود سلامت گیاه شوند. آنها میتوانند با بیمارگرهای گیاهان برای فضا و غذا از نظر اکولوژیکی رقابت کرده و موجب کاهش بیماری در گیاهان شوند. بهمنظور شناسایی قارچ های اندوفیت از برگ، تنه و پوست شاخههای سالم درختان بلوط گونههای Quercus brantii Lindlو Quercus infectoria Olivدر استان کردستان از مناطق بانه، کامیاران و مریوان نمونه برداری بهصورت تصادفی انجام شد. نمونه ها در آزمایشگاه به قطعات نیم تا یک سانتیمتری تقسیم و پس از ضدعفونی با هیپوکلرید سدیم ۵% و اتانول ۷۰% با آب مقطر سترون شستشو داده و پس از خشک کردن روی کاغذ صافی سترون روی محیط سیبزمینی- دکستروز – آگار حاوی آنتی بیوتیک داکسیسایکلین (۱۵۰ میلیگرم در لیتر) در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد کشت شد. شناسایی گونه ها براساس خصوصیات ریختشناختی و توالی ناحیه ITS-rDNA انجام گردید. بر این اساس از ۷۵ جدایه، گونه های Peyronellaea glomerata (Corda)، Truncatella angustata (Pers.) Hughes، Ulocladium botrytis (Preuss)، Microsphaeropsis olivacea (Bonord.)، Chaetomium subaffine (Sergeeva)، Trichoderma citrinoviride (Bissett) و Trichoderma atroviride (P. Karst)` شناسایی شدند. دو گونه Chaetomium subaffine و Ulocladium botrytisبیشترین فراوانی را در بین قارچهای جدا شده از بافتهای مورد مطالعه به خود اختصاص دادند. علاوه بر این، بیشترین جدایههای اندوفیت بهترتیب از بافت ساقه و تنه درختان بلوط گونه Q. brantiiجدا شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
A. Hajizadeh
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران
Jahanshir Amini
دانشیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران
J. Abdollahzadeh
دانشیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :