ارزیابی میزان حساسیت گونه ها و کلن های صنوبر به شته های Pemphigus spyrothecae, Pemphigus vesicarius , Pemphigus borealis و پسیل صنوبر Camarotoscena fulgidipenis در استان همدان
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFRPR-20-1_008
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
چکیده مقاله:
گونه های گالزا Pemphigus spyrothecae ، P. vesicarius ، P. borealis و Camarotoscena fulgidipennis از آفات مهم درختان صنوبر در ایران و استان همدان می باشند. در این بررسی، تراکم گال های آفات مذکور روی ۱۵ بومی و غیربومی کلن صنوبر متعلق به گونه های Populus alba ، P. nigra و P. deltoides و P. x. euramericana که در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار کاشته شده بود طی سالهای ۹۰-۱۳۸۹ مورد ارزیابی قرار گرفت. از هر کرت بطور تصادفی ۵ درخت انتخاب و از ارتفاع ۲۰۰-۱۰۰ سانتیمتری ۴ شاخه از چهار جهت جغرافیایی هر درخت انتخاب و تعدادگالهای موجود در آن شمارش گردید. کلن های متعلق به گونه های P. alba ، P. deltoides و P. x. euramericana بدون گال و مقاوم بودند و آلودگی در کلنهای گونه P. nigra مشاهده شد. داده ها در برنامه SPSS ۱۶.۰ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که بین کلنها از نظر آلودگی در سطح ۱% اختلاف معنی داری وجود دارد. مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون دانکن نشان داد. بیشترین تعداد گال P. spyrothecae ، P. vesicarius ، P. borealis و C. fulgidipennis به ترتیب در ۶ ، ۱، ۱ و ۱ کلن و کمترین آن (صفر گال) به ترتیب در ۴ ، ۵، ۶ و ۳ کلن صنوبر P. nigra دیده شد. بر اساس این بررسی کلنهای ۴۹/۵، ۶۲/۱۶۷، ۶۲/۱۷۲ از P. nigra ، P. alba ۵۸/۵۷ ، P. deltoides missoriensis و P. x. euramericana ۲۱۴ با بیشترین عملکرد در تولید چوب به این آفات مقاوم بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Alireza Rajabi Mazhar
استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران
Seyed Ebrahim Sadeghi
استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
Mostafa zareilotfian
کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران
M.E. Farashiani
استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
