تاثیر تنش کمبود آب بر پتانسیل آب برگ تعدادی از درختان و درختچه ها

این تحقیق به منظور انتخاب گونه های متحمل در برابر خشکی بر اساس میزان پتانسیل آب برگ(LWP) تحت تنش آبی جهت کشت در فضای سبز و یا جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک در سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ انجام گرفت. آزمایش در دانشگاه صنعتی اصفهان با طول و عرض جغرفیایی ′۳۹ °۵۱ و ′۳۸ °۳۲ تحت شرایط کنترل شده به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با ۵ تکرار به اجرا درآمد. رژیم آبیاری قطره ای شامل ۴۰، ۶۰، ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد میزان تبخیر از طشتک کلاس A، دو نوع خاک و ۱۹ گونه درختی و درختچه ای پهن برگ مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده اختلاف معنی داری۰۱/۰p< بین گونه های گیاهی، رژیم های آبیاری و دو سال اندازه گیری مشاهده شد. بین دو نوع خاک از لحاظ میزان LWP اختلاف معنی داری مشاهده نشد، ولی اثرات متقابل خاک و گونه معنی دار بود. همبستگی بین رژیم های آبیاری و مقادیر LWP نشان داد که با افزایش میزان آبیاری میزان LWP نیز افزایش می یابد (۹/۰ r =). از بین گونه های مطالعه شده، دارمازو (۹۴/۳- مگاپاسکال) کمترین و بید (۳۶/۲- مگاپاسکال) بالاترین LWP را به خود اختصاص دادند. گونه های دارمازو، زیتون، زبان گنجشک و ارغوان با داشتن کمترین میزان LWP مقاومترین گونه ها به خشکی و گونه های بید، شالک، سپیدار و چنار حساس ترین گونه ها نسبت به سایر گونه های مطالعه شده بودند.

کلیدواژه ها:

Trees ، Shrubs ، water stress and LWP