مطالعه رفتار میوزی و باروری دانه ی گرده در گیاه دارویی مشگک

مشگک با نام علمی Ducrosia anethifolia (DC.) Boiss، بومی ایران بوده و به علت خواص دارویی فراوانی که دارد، در طب سنتی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق رفتار میوزی و نیز قدرت باروری دانه گرده این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی مراحل مختلف میوز و تعیین ناهنجاری های میوزی، گل آذین نارس گیاه مشگک جمع آوری و مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که عدد پایه کروموزومی در این گیاه ۱۱=n است که در مرحله دیاکینز به صورت بی والانت های حلقوی و میله ای جفت می شوند، هرچند که تعداد معدودی یونی والانت و کوادری والانت هم در این مرحله دیده شد. اما در بررسی مراحل مختلف تقسیم میوزی گیاه مشگک، ناهنجاری های میوزی شامل چسبندگی کروموزومی، کروموزوم تاخیردار، مهاجرت زود هنگام کروموزوم ها، توده کروماتینی و میکرونوکلئوس در فراوانی کم مشاهده گردید. شاخص میوزی اندازه گیری و چهار سلول با اندازه برابر در مرحله تتراد، طبیعی در نظر گرفته شد. قدرت باروری دانه گرده نیز با توجه به رنگ پذیری آن ارزیابی گردید. دانه های گرده رنگ شده با اندازه طبیعی به طور بالقوه بارور و طبیعی در نظر گرفته شد. البته با توجه به شکل گیری بی والانت طبیعی در بیشتر سلول های مطالعه شده و بالا بودن شاخص میوزی، رفتار میوزی گونه طبیعی و رنگ پذیری دانه گرده ۹۷ درصد ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

مشگک (Ducrosia anethifolia) ، میوز ، گرده ، ناهنجاری های میوزی ، تتراد