تنوع در عملکرد گل و میزان اسانس ۲۵ ژنوتیپ گل محمدی در شرایط آب و هوایی استان کرمانشاه

گونه گل محمدی(Rosa damascena Mill.)  با نام عمومی رز دمشقی (Damask Rose) گل ملی ایران شناخته شده است. به منظور رسیدن به تولید گل و درصد اسانس بیشتر، بیست و پنج اکسشن گل محمدی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و شرایط آبیاری قطره ای و دوره آبیاری ۷ روز یکبار کشت شد. با استفاده از روش تقطیر با آب از گلبرگ آنها اسانس استخراج شد. صفات عملکرد گل در هکتار، تعداد گل در بوته و میزان اسانس بررسی گردید. نتایج تجزیه واریانس بیانگر وجود تنوع معنی دار در بین اکسشن های مورد مطالعه برای صفات مورد بررسی در سطح ۱% بود. همبستگی فنوتیپی صفات نشان داد که عملکرد گل در هکتار و تعداد گل در بوته همبستگی بالایی داشتند، اما این دو صفت با میزان اسانس همبستگی معنی داری نداشتند. بر اساس مقایسه میانگین، تجزیه خوشه ای و تجزیه تابع تشخیص دو گروه برتر در شرایط آب و هوایی استان کرمانشاه بودند. گروه اول شامل هفت اکسشن اراک، کاشان ۵،  رشت، صحنه، اسلام آباد غرب، جوانرود۲، سنندج و یزد بود که بیشترین میزان تولید گل را داشتند و گروه دوم شامل شش اکسشن ارومیه، کاشان۲، کاشان۴، هرسین، جوانرود۱ و ماهیدشت بود که بیشترین میزان اسانس را داشتند. در نهایت دو اکسشن جوانرود۲ و ماهیدشت در مجموع از نظر هر دو صفت تولید گل و اسانس از سایر اکسشن ها برتر بودند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، گل محمدی ، عملکرد گل و عملکرد اسانس