تجزیه دی آلل برای عملکرد علوفه خشک بین برخی ارقام یونجه

DOR: ۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۸۹۱.۱۳۹۷.۲.۳۰۲.۵۲.۲۶.۱۵۷۸.۱۶۰۷ هدف از این مطالعه، ایجاد هیبرید­های جمعیتی با تلاقی­دادن پنج رقم یونجه از نواحی جغرافیایی مختلف (قره یونجه، همدانی و محلی اصفهان از ایران، الچی از ترکیه و اردوباد از آذربایجان) و بررسی میزان ترکیب‎پذیری بین آنها، با استفاده از تجزیه دی­آلل بود. یک دی­آلل یک طرفه در میان ارقام مورد نظر در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. برای به­دست آوردن نسل F۱ برای هر تلاقی دوتایی، ۱۰ گیاه به­طور تصادفی از هر رقم انتخاب گردید. واکنش های هتروتیک، با ارزیابی عملکرد گیاهان حاصل از کاشت بذرهای ارقام و ۱۰ هیبرید حاصل از دی­آلل یک طرفه آنها طی دو سال (۱۳۹۳ و ۱۳۹۴) با سه چین در هر سال تعیین شد. تغییرات عملکرد علوفه در میان تلاقی­ها عمدتا به اثرات ترکیب­پذیری عمومی (GCA) نسبت داده شد. به‎هر­حال اثرات ترکیب­پذیری خصوصی (SCA) نیز معنی­دار بود. دامنه هتروزیس نسبت به میانگین والدین (MPH) از ۱/۷% در هیبرید الچی × همدانی تا ۹/۹-% در هیبرید قره یونجه × محلی اصفهان و هتروزیس والد برتر (HPH) از ۴/۳% در هیبرید الچی × همدانی تا  ۷/۱۶-% در هیبرید قره یونجه × محلی اصفهان بود. رقم الچی می­تواند به‎عنوان عضوی از یک گروه هتروتیک بالقوه برای ارقام سازگار با منطقه (قره یونجه و همدانی) در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

یونجه ، هتروزیس ، نیمه هیبرید ، ترکیب‎پذیری عمومی ، ترکیب‎پذیری خصوصی