ادله فقهی قاعده «لا شفاعه فی الحد» و امکان سنجی آن در قانون مجازات اسلامی

قلمرو قاعده لا شفاعه فی الحد - که مشهور فریقین آن را پذیرفته اند - تنها موردی را شامل می شود که از طریق ادله اثباتی، وقوع جرم حدی نزد حاکم ثابت شده باشد. بر اساس این قاعده، اصل اولیه عدم شفاعت در حدود است اما در صورت وجود مصلحت ملزمه، نهی از شفاعت به ارشادی بودن نزدیک تر می باشد. محل نزاع در این قاعده، شفاعت قبل از اثبات جرم و صدور حکم محکومیت نمی باشد بلکه شفاعت پس از صدور حکم و قبل از اجرای مجازات مورد بحث است که پس از بررسی و بیان استثنائات موجود در متون فقهی و قانون مجازات اسلامی، پیشنهادهایی در این خصوص ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شفاعت ، قاعده فقهی ، حدود ، تعزیرات ، مصلحت ، عفو