جایگاه «قاعده تسبیب» با سایر قواعد در جرائم ساختمانی

یکی از مواردی که باعث ایجاد مسئولیت می گردد تسبیب است که تحت عنوان قاعده تسبیب در فقه و حقوق مطرح می باشد. این قاعده در جرایم و تخلفات ساختمانی نیز مصداق پیدا می کند. گاهی این قاعده با دیگر قواعد در موضوع مورد بحث، تقابل پیدا می کند. پژوهش حاضر با موضوع قاعده تسبیب و رابطه آن با دیگر قواعد در جرایم ساختمانی به بررسی رابطه قاعده مذکور با قواعد تحذیر، احسان، لاضرر، اتلاف و غرور به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای پرداخته است. نتایج حاصل از این تحقیق عبارت اند از: اگر در صنعت ساخت و ساز، شرایط هشدار موثر رعایت گردد قاعده تحذیر، حاکم بر قاعده تسبیب می شود و همچنین اگر محسن، شرایط احسان در موضوع مورد بحث، یعنی عمل طبق قوانین و مقررات کرده باشد مسئول نبوده و قاعده احسان مقدم می باشد. در قاعده لاضرر که نقطه تقابل آن با قاعده تسلیط است در صورتی که عمل مالک به نفع وی یا دفع ضرر از خودش باشد قاعده تسلیط حاکم بوده و در غیر این صورت، قاعده لاضرر و به دنبال آن تسبیب محقق می شود. قاعده غرور نیز تقابلی با تسبیب نداشته و در صورت وجود خدعه، غار یا مسبب مسئول است. اتلاف هم اگر با واسطه باشد همان تسبیب بوده که شرط مسئولیت در تسبیب، تقصیر مسبب می باشد.

کلیدواژه ها:

تسبیب ،   قاعده تحذیر ، قاعده لاضرر ، قاعده احسان ، قاعده غرور