تحلیل اسلوب معادله در غزل های سالک قزوینی

یکی از شاعران ناشناخته سبک هندی، سالک قزوینی است. سالک، شاعری مضمون آفرین و معناساز است. تاکید وی بر نازک خیالی و ابتذال گریزی است. او با دقت و باریک بینی، مناسبات انسانی، خصوصیات و عناصر زندگی زمانه خودش، مضامین تازه ای خلق کرده است. بخش عمده ای از مضمون آفرینی های شاعر در قالب فن اسلوب معادله، خود را نمایان کرده است و سعی شاعر بر این بوده که مضامینی نو در چهارچوب این آفرینش هنری ایجاد کند. سالک با ایده پردازی بین امور معقول و ارتباط آن با امور محسوس توانسته است از طریق به کارگیری اسلوب معادله، ذهنیات خود را هرچه بهتر به مخاطب منتقل کرده و سخن خویش را به جهت ادبی و هنری برجسته سازد. مهم ترین ویژگی غزلیات سالک، تنوع موضوعی و محتوایی در کاربرد اسلوب معادله است که در این پژوهش مورد بحث قرار گرفته است. بر همین اساس، سعی نویسندگان بر استخراج و تبیین تنوع مفاهیم در قالب اسلوب معادله است. با بررسی های لازم مشخص شد که پربسامدترین معانی در شیوه اسلوب معادله در غزلیات سالک قزوینی عبارت اند از: اسلوب معادله با مضامین عرفانی، اخلاقی- تعلیمی، مضامین عاشقانه، شکواییه های شاعر، مضامین اجتماعی و مفاخرات ادبی. شاعر با الهام از طبیعت و روابط عاشقانه و عارفانه و مناسبات انسانی و اجتماعی، گلایه و ناخرسندی از ناملایمات زندگی زمان خود و نیز مفاخره به شیوه شعر و شاعری خود، آرمان ها و اهداف خویش قرار داده و اسلوب معادله هایی زیبا خلق و مخاطب را با خود همراه کرده است که همین ویژگی هنری و ادبی، شعر او را در میان هم عصرانش ممتاز ساخته است.

کلیدواژه ها:

Indian style poetry ، Salek Qazvini ، sonnets ، equation style ، artistic creation