مقایسه قابلیت گزینش پذیری سنتز اتیلن گلیکول و زیست مولکول گلیسرآلدهید از طریق واکنش فورموس در حلال آب و متانول

در مقاله حاضر، ابتدا واکنش فورموس برای تولید پلی ال ها در حلال متانول و در حضور کاتالیست معدنی آروزیل ( فیوم سیلیکا) مورد بررسی قرار گرفته است. مکانیسم واکنش فورموس در واقع همان تراکم آلدولی است که در محیط قلیایی انجام می پذیرد و وجود کاتالیزور ناهمگن آن را تسریع می نماید. محصولات مشاهده شده در محیط واکنش، اتیلن گلیکول و گلیسرآلدهید می باشند. نهایتا گزینش پذیری سنتز این دو محصول پلی الی با دو محصول متناظر سنتز شده از طریق واکنش فورموس در حلال آب مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. مطالعه حاضر نشان می دهد که در حضور کاتالیزور فیوم سیلیکا در حلال آب، با افزایش pH از ۶/۷ تا ۳/۹ میزان تولید اتیلن گلیکول کاهش می یابد، درحالیکه تبدیل اتیلن گلیکول به گلیسرآلدهید افزایش می یابد. در نتیجه مقدار اتیلن گلیکول موجود در مخلوط واکنش در pH های قلیایی، در مقایسه با pH های خنثی کاهش می یابد، ولی در مقابل، گزینش پذیری واکنش نسبت به تولید گلیسرآلدهید افزایش می یابد. تغییر حلال از آب به متانول نیز باعث کاهش تولید محصول می گردد. بنابراین، این امر نشان دهنده گزینش پذیری پایین محیط متانولی در مقایسه با محیط آبی نسبت به تولید دو محصول ۱،۲-اتان دی ال و ۲،۳-دی هیدروکسی پروپانال است.

کلیدواژه ها:

پیدایش حیات ، واکنش فورموس ، تراکم آلدولی ، حلال متانول ، گزینش پذیری ، فیوم سیلیکا ، پلی ال