بررسی سرواپیدمیولوژیکی سرووارهای لپتوسپیرا در گاوهای استان گیلان

بیماری لپتوسپیروز یکی از مهم ترین بیماری های عفونی قابل انتقال بین انسان و دام بوده که به وسیله سروتیپهای  مختلف لیپتوسپیرا ایجاد میشود. هدف از تحقیق حاضر تعیین میزان شیوع سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا در گاوهای استان گیلان بود.  تعداد ۴۵۰ نمونه خون از  گاو های  استان گیلان جمع آوری شد و با روش میکروآگلوتیناسیون MAT مورد آزمایش قرار گرفت. میزان شیوع آلودگی به لپتوسپیروز ۷/۳۱ % بود. ۷/۸۱ % تنها به یک سروتیپ و ۳/۱۸% به بیش از یک سروتیپ  واکنش نشان دادند. میزان درصد سرووارها به ترتیب ایکتروهموراژیه ۳/۴۹ %، سرجوهارجو ۱/۲۶ %، گریپوتیفوزا ۶/۱۷ %، کانیکولا ۶/۵ % و پومونا ۴/۱ % بود. میزان درصد تیترهای سرمی سروتیپهای لپتوسپیروز نیز به ترتیب ۱:۲۰۰ (۷/۰ %) ، ۱:۴۰۰ (۱/۲۱ %) ، ۱:۸۰۰ (۳/۳۰ %) ، ۱:۱۶۰۰ (۶/۲۹ %) ، ۱:۳۲۰۰ (۸/۱۴ %) و ۱:۶۴۰۰ (۵/۳ %) بود. بیشترین فراوانی  آلودگی به لپتوسپیروز درسن ۴-۳ سالگی(۲۹%) و در فصل بهار(۵/۳۷%) بود . بر اساس نتایج به دست آمده بررسی اپیدمیولوژیک بیماری لپتوسپیروز در جوندگان ،آموزش شالیکاران قبل از فصل کشاورزی و پایش عفونت پس از اجرای برنامه های آموزشی  توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

سرووار ، لپتوسپیرا ، میکروآگلوتیناسیون ، گیلان ، ایران