بررسی کاربرد بهینه ی بهترین راهکارهای مدیریتی (BMP ها) در بهبود کمیت و کیفیت رواناب شهری

با گسترش شهرنشینی در کلانشهرها و کاهش سطوح نفوذپذیر، در هنگام بارندگی مشکلاتی از قبیل آلودگی شدید کانالها و انهار سطحی در اثر ورود زباله های شهری و فاضلابها و همچنین پدیده آب گرفتگی معابر، رخ می دهد. بهترین راهکارهای مدیریتی (BMPs) یکی از راههای نوین و مؤثر مدیریت کمی و کیفی رواناب شهری در حال حاضر می باشد. در این مقاله، با استفاده از نرم افزار SWMM، اثرات و چگونگی به کارگیری این راهکارها از جمله جوی باغچه و سیستم ماند بیولوژیکی در کاهش دبی و بار آلودگی رواناب محدوده ی مورد مطالعه یعنی بخشی از منطقه وحیدیه در شمال شهر تهران مورد مطالعه قرارگرفته است. در کنترل بار آلودگی، غلظت کل جامدات معلق (TSS) و میزان اکسیژن خواهی زیستی (BOD) مدنظر بوده است. نتایج نشان از کارایی و تأثیر استفاده از این BMP ها در کاهش دبی جریان و بار آلودگی رواناب دارد. نتایج بدست آمده همچنین بیانگر این واقعیت هستند که عوامل مختلفی از جمله درصد نفوذ ناپذیری سطوح منطقه، کاربری اراضی، ویژگیهای BMP ها و قابلیت اجرایی آنها با توجه به محل مورد مطالعه، عملکرد این راهکارها را تحت تأثیر خود قرار می دهد و برای رسیدن به نتایج مطلوب در به کارگیری بهترین راهکارهای مدیریتی بایستی علاوه بر ملاحظات اقتصادی، این پارامترها را نیز مد نظر قرار داد.

کلیدواژه ها:

رواناب ، بهترین راهکارهای مدیریتی (BMPs) ، جوی باغچه ، سیستم ماند بیولوژیکی ، نرم افزار SWMM