گفتمان استقلال خواهی و آزادی خواهی نزد جبهه ملی چهارم

هدف: مقاله حاضر درصدد است با مطالعه مواضع جبهه ملی چهارم، نسبت این جبهه را با دو گفتمان استقلال خواهی و آزادی خواهی بیابد تا میزان پایبندی جبهه ملی چهارم به این دو آرمان را با توجه به روند وقایع سیاسی و پیروزی انقلاب اسلامی مورد سنجش قرار دهد. روش: برای انجام این پژوهش از روش تحلیل گفتمانی با رویکرد نشانه شناسی سوسوری استفاده می شود و روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه ای میباشد. یافته ها: جبهه ملی ایران جریانی سیاسی بود که از همان بدو تاسیس در سال ۱۳۲۸، دو مبحث استقلال خواهی و آزادی-خواهی را به عنوان مبانی مهم فکری و عملی خود تعریف کرده و در مبارزات سیاسی خویش در دستور کار قرار داد. آنها که در منشور جبهه ملی نیز بر این دو موضوع به عنوان مهمترین اهداف مبارزاتی خود تاکید کرده بودند، در دوران جبهه-های اول تا چهارم در بزنگاه های مختلف، این تاکید را در عمل نیز نشان دادند.نتیجه گیری: نتایج مقاله نشان می دهد جبهه ملی چهارم نیز همانند جبهه های ملی موسوم به اول تا سوم، در طول حیات خویش، فارغ از نسبت خود با حکومت وقت؛ چه در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و چه در دوران پس از آن که خود به دو دوره اولیه همراهی کوتاه مدت با حکومت انقلابی و سپس جدایی و اختلاف با آن تقسیم می گردد، حداقل در گفتمان، پایبندی به استقلال خواهی و آزادی خواهی را نمایانگر ساخته است.

کلیدواژه ها:

جبهه ملی چهارم ، استقلال خواهی ، آزادی خواهی ، لیبرالیسم ، انقلاب اسلامی